اثر زمان کاشت بر عملکرد و شاخص های سودمندی و رقابتی زنیان (carum copticum l.) و اسفرزه (plantago ovate forsk.) در کشت مخلوط

به منظور بررسی اثر زمان کاشت و نسبت های اختلاط بر عملکرد دانه و شاخص های سودمندی و رقابتی کشت مخلوط زنیان و اسفرزه، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391 در دانشگاه زابل اجرا گردید. زمان کاشت 20 دی و 20 بهمن در کرت های اصلی و کشت های خالص دو گونه و نسبت های کشت افزایشی (25، 50، 75 و 100 درصد اسفرزه به 100 درصد زنیان) در کرت های فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه و ترکیبات ثانویه زنیان و اسفرزه از زمان کاشت 20 دی بدست آمد. حداکثر عملکرد مجموع دو گونه برای دانه (2363 کیلوگرم در هکتار)، کارایی استفاده از زمین (53/1ler=) و شاخص بهره وری سیستم (10237spi=) از ترکیب 50 درصد اسفرزه +100 درصد زنیان بدست آمد. گیاه زنیان در تیمار 25 درصد اسفرزه +100 درصد زنیان به عنوان گیاه غالب دارای بالاترین ضریب ازدحامی (38/2k=ajwain) و غالبیت (54/0a=ajwain) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم مخلوط، اسفرزه گیاه غالب بود. میزان شاخص رقابت در کلیه نسبت های مخلوط کمتر از یک بود که سودمندی تیمار های کشت مخلوط را نشان می دهد. در مجموع با توجه به توان رقابتی اسفرزه در تراکم های بالاتر، نسبت کاشت 25 و 50 درصد اسفرزه +100 درصد زنیان بهترین عملکرد را در شرایط آزمایش حاضر داشت.